بنی سویفبَنیْسُوَیْف، شهری در شمال شرقی مصر در کرانه رود نیل و مرکز استانی به همین نام بود. استان بنی‌سویف با مساحتی حدود ۱۳۲۲، کم۲ و جمعیتی حدود ۰۰۰، ۲، ۲۲۳ تن (۱۳۸۳ش/۱۰۰۴م) در جنوب قاهره واقع است. [۱]
The World Gazetteer, www world - gazetteer com/r/r _ eg htm.
[۲]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
۱ - منطقه حاصل‌خیز بنیسویفخاک حاصل‌خیز ناشی از ته‌نشین شدن سیلاب‌های رود نیل و دسترسی آسان به آب این رودخانه که به وسیله شبکه عظیم آبیاری و نهرهای پرشاخه‌ای، چون بحر یوسف، بنی‌عدی و نهر ابراهیم کشتزارهای این منطقه را آبیاری می‌کند، استان بنی‌سویف را یکی از مراکز مهم کشاورزی مصر ساخته است. این امکانات سبب شده است تا دولت مصر در ۱۳۴۳ش/۱۹۶۴م اقدام به سرمایه‌گذاری عظیم ملی برای توسعه کشاورزی منطقه نماید. از این‌رو، کلیه واحدهای کوچک و پراکنده روستایی در واحدهای تعاونی کشاورزی ادغام شدند. [۳]
Britannica, micropaedia, ۱۹۷۸، ج۱، ص۷۹۱.
[۴]
العرب فی ریف مصر و صحراواتها، ترجمه زهیرشایب، ج۲، ص۱۴۴- ۱۴۵، قاهره، ۱۹۸۰م.
[۵]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
۲ - از مراکز جهانگردی مصردر گذشته اهمیت بنی‌سویف بیشتر به سبب تولیدات پشم آن بوده است، اما امروزه مهم ترین فرآورده کشاورزی آن پنبه است. [۶]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
واقع شدن بنی‌سویف بر سر راه‌های ارتباطی که شمال و جنوب مصر را به یکدیگر متصل می‌سازد، سبب رشد اقتصادی و رونق بازرگانی آن شده، و بر اهمیت این شهر افزوده است. [۷]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
[۸]
Britannica, micropaedia, ۱۹۷۸، ج۱، ص۷۹۱.
عبور راه‌هایی از بنی‌سویف که به نواحی باستانی مصر منتهی می‌گردد، این شهر را به یکی از مراکز جهانگردی مصر بدل ساخته است. [۹]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
[۱۰]
Britannica, micropaedia, ۱۹۷۸، ج۱، ص۷۹۱.
در ۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م شهر بنی‌سویف ۶۰۰، ۲۰۵ تن جمعیت داشته است. [۱۱]
The World Gazetteer, www world - gazetteer com/r/r _ eg htm.
[۱۲]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
مقام شیخه حوریه در مسجد جامع البحر زیارتگاه اهالی بنی سویف است. [۱۳]
EI ۲.
۳ - پیشینه تاریخیوجود آثار باستانی متعلق به دوران فراعنه در شهر باستانی هراکلئوپولیس در ۱۶کیلومتری بنی‌سویف، نشانه‌ای از پیشینه کهن این شهر است. [۱۴]
EI ۲.
ظاهراً این شهر مقارن ظهور اسلام اهمیت و اعتبار گذشته خود را از دست داده بود، زیرا پس از ظهور اسلام در کتب فتوح و منابع جغرافیایی سده‌های نخستین اسلامی نامی از این شهر دیده نمی‌شود. به گفته سخاوی نام اصلی قدیم آن بِنِمْسُوَیْه بوده است. از این شهر به صورت‌های منقوسنه [۱۶]
ابن دقماق، ابراهیم، الانتصار، ج۲، ص۱۰، بیروت، ۱۳۱۰ق/۱۸۹۳م.
و مَنفَسوَیه [۱۷]
ابن جیعان، یحیی، التحفه السنیه باسماء البلاد المصریه، ج۱، ص۱۷۲، به کوشش برنهارد موریتس، قاهره، ۱۸۹۸م.
نیز یاد شده است. ناحیه بنی سویف حدود ۴۲۰، ۳ فدان (یک جریب زمین در مصر) وسعت داشته که حدود ۹۰ فدان آن زیر کشت بوده، و ارزش محصولات آن حدود ۱۷هزار دینار بوده است. [۱۸]
ابن دقماق، ابراهیم، الانتصار، ج۲، ص۱۰، بیروت، ۱۳۱۰ق/۱۸۹۳م.
[۱۹]
ابن جیعان، یحیی، التحفه السنیه باسماء البلاد المصریه، ج۱، ص۱۷۲، به کوشش برنهارد موریتس، قاهره، ۱۸۹۸م.
لئون افریقی (د ۹۵۶ق/۱۵۴۹م) بنی‌سویف را شهری کوچک در کنار نیل با زمین‌های مساعد برای کشت کتان و کنف وصف کرده است و به گفته همو پنبه این شهر به مرغوبیت شهرت داشت و به دیگر نقاط حتی به نواحی دور دست صادر می‌شده، و از آن پارچه‌های لطیف و بادوام بافته می‌شده است. [۲۰]
لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف افریقیا، ج۲، ص۲۳۴- ۲۳۵، ترجمه محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳م.
در حمله ناپلئون بناپارت به مصر در ۱۲۱۴ق/۱۷۹۹م بنی‌سویف به تصرف نیروهای فرانسوی درآمد. [۲۱]
Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
در عهد محمد علی پاشا (حک ۱۲۲۰،۱۲۶۴ق/۱۸۰۵، ۱۸۴۸م)، حاکم مصر بنی‌سویف بار دیگر مورد توجه قرار گرفت و رونق از دست رفته خود را باز یافت [۲۲]
EI ۲.
زین العابدین شیروانی در سده ۱۳ق/۱۹م این شهر را دیده، و آن را قصبه‌ای با هزار خانه وصف کرده است. [۲۳]
زین العابدین شیروانی، بستان السیاحه، ج۱، ص۱۶۸، تهران، ۱۳۱۵ق.
۴ - فهرست منابع(۱) ابن جیعان، یحیی، التحفه السنیه باسماء البلاد المصریه، به کوشش برنهارد موریتس، قاهره، ۱۸۹۸م. (۲) ابن دقماق، ابراهیم، الانتصار، بیروت، ۱۳۱۰ق/۱۸۹۳م. (۳) زین العابدین شیروانی، بستان السیاحه، تهران، ۱۳۱۵ق. (۴) سخاوی، محمد، الضوء اللامع، بیروت، دارمکتبه الحیاه. (۵) العرب فی ریف مصر و صحراواتها، ترجمه زهیرشایب، قاهره، ۱۹۸۰م. (۶) لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف افریقیا، ترجمه محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳م. (۷) Britannica, micropaedia, ۱۹۷۸. (۸) EI ۲. (۹) Encarta reference Library, ۲۰۰۳. (۱۰) The World Gazetteer, www world - gazetteer com/r/r _ eg htm. ۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بنی‌سویف»، شماره۵۱۴۰. رده‌های این صفحه : مقالات دانشنامه بزرگ اسلامی
|